Te ''pączko-podobne'' wypieki noszą miano Semlor w Szwecji.
To karnawałowe bułeczki z masą marcepanową i bitą śmietaną. Semla (l.poj.) jest w Szwecji najbardziej popularną bułeczką (oprócz cynamonki - kanelbulle). Znana jest także w całej Skandynawii. Je się ją tuż przed środą popielcową, czyli w tłusty wtorek, ale w sprzedaży można je spotkać już po Sylwestrze i praktycznie do Wielkanocy. Lekko słodka, pachnąca kardamonem, wypełniona pyszną masą migdałową i bitą śmietaną, przypomina z wyglądu ptysie, jest jednak bardziej sycąca.
Skąd nazwa?
Nazwa semla pochodzi od łacińskiego wyrazu semila, oznaczającego najdrobniejszy rodzaj mąki. Początkowo w Szwecji słowo semla oznaczało każdy rodzaj bułki pszennej lub żytniej i nadal tak jest stosowane wśród fińskich Szwedów, którzy semlę nazywają fastlagsbulle, natomiast fińska nazwa semli to laskiaispulla. Również w południowej Szwecji stosowana jest nazwa fastlagsbulle.
Ciekawostka!
Wielkim miłośnikiem semli był szwedzki król Adolf Fryderyk, który w tłusty wtorek 12 lutego 1771, po spożyciu obfitego obiadu, na deser zjadł jeszcze dużą ilość semli. Wkrótce po tym dostał skurczy żołądka, a kilka godzin później już nie żył :O!
Szwedzkie semlor - SVENSKA SEMLOR
Tradycyjnie semlę serwuje się w głębokim talerzu, zamoczoną w gorącym mleku i przyozdobioną laską cynamonu. Tak podana semla nazywa się hetvägg. Najczęściej jednak semlę podaje się na zwykłym talerzyku, jak każde inne podobne ciasto.
Fińskie semlor - fastlagsbullar - wypełnione dżemem malinowym
Norweskie i Duńskie semlor - fastelavnsbolle - wypełnione dżemem, kremem waniliowym lub czekoladą
Zdrowsza wersja ;):
